Lang leve tekst: effectieve webcontent bestaat uit woorden
Bij het opschonen van mijn Mac vond ik een artikel uit 2009 over het boek Eyetracking Web Usability van Jakob Nielsen en Kara Pernice. Het tweetal had onderzocht hoe mensen online naar advertenties kijken. Bij de proef werden de bewegingen die de ogen maken, geregistreerd. In een tijd waarin de mens steeds minder leest (zoals weer andere onderzoeken aantonen) was het toch opmerkelijk dat de advertenties die alleen uit tekst bestonden, het meest werden bekeken. Een tekst naast een foto? Ook heel goed. Veel minder goed scoorden advertenties waarin de tekst over het beeld was geplaatst of bewegend beeld was gebruikt.
In een verklaring wijzen de onderzoekers op het karakter van de webgebruiker: die is actief, wil iets vinden, downloaden, upgraden, kopen, kortom: hij wil iets DOEN. Dat maakt hem tot een heel andere soort dan de televisiekijker, die passief tot zich neemt wat hem wordt voorgezet. De enige actiebereidheid is dat hij weg zapt wanneer het gebodene hem niet aanstaat.
Misschien verklaart dit wel waarom ik me zo erger aan het gebruik van instructievideo’s online, terwijl de boodschap even goed in tekst had kunnen worden gevat. Ik zit online in mijn actieve modus, wil iets dóen, klikken, downloaden, upgraden of kopen. De video neemt mijn tijd en dwingt me in mijn passieve rol als televisiekijker. Fast forwarden heeft geen zin, dan mis ik immers essentiële informatie. Mijn reactie is dat ik wegklik wanneer de video begint. Dat kan toch niet de bedoeling van de maker van de website zijn geweest. Beter is de webgebruiker de weg te wijzen, met woorden. Dat is effectieve content.
Kijk vooral verder op usit.com, de site van Nielsen, dé autoriteit op het gebied van web usability. Je vindt er veel informatie over hoe mensen webpagina’s werkelijk lezen.
Het probleem blijft ‘inspirerende’ content bij zowel instructievideo en de juiste toon in webcontent teksten. Zag vanochtend een filmpje over tuin onderhoud van een Rhondendenderon plant waar de camera er elke keer net naast zat en dan toch op website plaatsen. Vervolgens in een geheel andere categorie, een recept beschrijving die lyrisch beschreeft hoe je smaakpapillen in vervoering werd gebracht over ingredienten, maar niet juiste volgorde in bereiding of techniek weergeeft. In beide gevallen wordt de plank mis geslagen en gebruikers klikken inderdaad weg.